www.outofasia.nl

Dhaka

16 januari 2006

Al lopend heb ik Old Dhaka verkend. Smalle straatjes met ontelbare markten en stalletjes, zowel overdekt (wat een doolhof!) als in de open lucht. Veel is echter nog gesloten vanweger het offerfeest. (Ik heb gisteren een foto gezien van het rund wat mijn familie geslacht heeft en wat ik nu dagelijks eet.) Zelfs nu is he teen en al drukte in de stad.

Voor 3 cent heb ik het Pink Palace bezocht (Ahsan Manzil), een paleis uit het eind van de 19de eeuw. Het ding staat inmiddels grotendeels leeg, al zijn er twee kamers in de orginele stijl nagebouwd. Ik kan me echter niet aan de indruk onttrekken dat de overage kamers sinds de bow van het paleis niet meer zijn geverfd en de vloerbedekking valt uit elkaar (als alles hier…). Van een afstandje ziet het gebouw er echter imposant uit.

Met een bootje ben ik vervolgens de Buriganga rivier opgegaan, een uur voor 100 Taka (1.5 euro), twee straatschoffies als boegbeeld bij de prijs inbegrepen. De rivier is mogelijk
nog drukker dan de straat, overal kleine houten bootjes, maar ook grote
passagiersschepen. Een rivier als woonplaats, wasplaats, vuilstartplaats en riool. En een
stank! Het feit dat het al een tijdje behoorlijk mistig is in Dhaka, komt het geheel niet
ten goede. Ik prefereer echter een toilet met wat muren om me heen, wat overigen moeilijk te vinden is.

Centraal Dhaka is het modernere deel van de stad, wat zeker ook geldt voor de winkels en de moskees. De Baital Mukarran Moskee, 's lands trots, is een echte bouwpot op dit moment? (De Starim Moskee, ofwel Star Mosque, is mooier.)