www.outofasia.nl

Bago en Rangoon

28 december 2005 

Inmiddels ben ik veilig en wel aangekomen in Thailand (en is Diederik inmiddels bijna weer terug in Nederland), maar aangezien mijn Myanmar verhalen nog niet helemaal compleet zijn....

Vanaf Inle Lake, in het midden van het land, hebben Diederik en ik de bus genomen naar Bago, vlak bij Rangoon. Deze stad dient voor velen als startplaats om de zgn 'Golden Rock' in Kyaito te bezoeken, het belangrijkste Buddhistische heiligdom van Myanmar. Op eerste kerstdag zijn we (net als bussen vol lokale pelgrims, wat een drukte!) naar deze rots getrokken. Een raar ding eigenlijk, zo'n 8 meter groot, met een kleine chedi erop. Het gevaarte balanceert boven een afgrond, in evenwicht gehouden door een haar van Buddha (jaja...). Een hoop tempels eromheen, een hoop biddende mensen, maar helaas ook een hoop regen en een bizar hoge entrance fee (US$ 6, op zich niet heel veel geld, maar wel voor hetgeen wat je te zien krijgt...).

Bago zelf is ook wel leuk, niet te groot, maar wel de trotse bezitter van een van de grootste kloosters van Myamar en de grootste reclining Buddha van het land (en een nog grotere is nog in aanbouw). Met name het kooster is erg imposant, zeker rond half 11 's ochtends, wanneer tientallen, zo niet honderden monniken zich met hun bedelalm opstellen in een lange rij om zo een voor een hun rijst voor de lunch te krijgen. Om vervolgens in stilte in een hele grote zaal kun maaltijd te nuttigen.

Onze gidsen (tevens de chauffeurs van de brommers waarop we de hele dag door de stad zijn gekrost), hebben ons bovendien nog een hoop kleinere, maar niet minder mooie, tempels en kloosters laten zien. Sommige lagen enigszins buiten Bago, zodat we off-road met veel te hoge snelheden ook weer een stukje van het plattenland te zien krijgen. En natuurlijk kenden ook deze gidsen alle wegen om gratis de tempels in te kunnen waar je normaal een hoop geld voor moet betalen (wat naar het leger gaat, niet eens naar de tempel zelf...). Slimme zet van hen: ze rijden je ' gratis' rond op voorwaarde dat je de 10 dollar voor de overheid aan hen betaald :-) Al moet ik wel vermelden dat sommige gidsen een vergelijkbaar maar gemener spelletje spelen: je wordt rondgeleid, je betaalt hen 10 dollar maar de meest imposante (en dus dure) tempels worden gewoon overgeslagen. En dat is jammer.

Tweede kerstdag zijn we van Bago naar Rangoon teruggekeerd waar we 'onze' monniken van de Sule Pagoda hebben bezocht. Het was ontzettend gaaf om hen weer te zien, we hebben wederom gezellig geklets over vanalles en als klap op de vuurpijl zijn we uitgenodigd in het meditatiecentrum/klooster waar een van hen woont. Natuurlijk heeft hij ons vol trots aan al zijn  leraren/meerderen voorgesteld en zijn we als ere-gasten  behandeld en bovendien hebben we wel tien keer de uitnodiging gekregen om bij ons volgende bezoek aan Myanmar bij hen te overnachten. Wat ik zeker zal doen!!!!