www.outofasia.nl

Zuid Bali en Lombok

18 december 2006

Weer een week voorbij. Mijn laatste week in Bali is inmiddels zo ongeveer aangebroken. De afgelopen maanden zijn echt omgevlogen. Ik heb een hoop gedaan en een hoop geleerd, maar er zijn zoveel dingen die nog altijd niet af zijn. Je kan geen hemel en aarde verzetten in een kleine drie maanden, zo wijs ben ik inmiddels wel. Ik ben blij met hetgeen wat ik bereikt heb en ik ben er van overtuigd dat hetzij ikzelf, hetzij anderen in de toekomst het werk voort zullen zetten. (Maar ik zal niet ontkennen dat ik graag nog een tijdje gebleven zou zijn...) Zowel in Tajen, als in de nieuwe school in Yeh Gangga. De eerste 'echte' vrijwilliger gaat in januari al beginnen. (Ik tel mezelf even niet mee, zoveel lessen heb ikzelf niet gegeven in Yeh Gangga.) Stiekem vind ik dat best spannend, haha.

Weer een week voorbij dus. De eerste keer in maanden dat ik een hele week van huis ben geweest. De eerste keer in maanden dat ik af en toe een beetje heimwee had. Niet naar Nederland, maar naar mijn dorp en familie hier. Zowel moeder als hond door het dolle heen dat ik terug ben. Al is het niet voor lang omdat ik dus bijna naar Nederland ga. Niet teveel aan denken en blijven genieten, maar toch is het aftellen begonnen. De mentale voorbereiding voor mezelf en de mensen om me heen. Het vooruitzicht op een koud en donker Nederland. Het vooruitzicht op (betaald) werk na meer dan een jaar. Geld. (Is dat belangrijk?) Een huisje. (Hoop dat ik dat snel vind). Haha.

Zuid Bali

De afgelopen week ben ik eerst weer in Kuta geweest (echt een straf als je vrienden daar wonen!). Marije en Carolien gezelschap gehouden op hun tour door het zuidelijke puntje van Bali. Eerst naar Dreamland, een prachtige wit zandstrandje. Het strand wordt omringt door kalkstenen kliffen en er zijn goede golven om te surfen (wat ik nog steeds niet kan, maar ook niet meer geprobeerd heb sinds maart). Eigenlijk is het gewoon een prachtig plekje om watte zwemmen en in het zonnetje te relaxen. Omdat ik echter moe en brak ben (niet eens van de alcohol) kom ik niet verder dan het terras in de schaduw. Ook prima :-)

Na Dreamland gaan we verder in zuidelijke richting om de kliftempel Ulu Watu te bekijken. Ik ben echter nog steeds bang voor die aap die de vorige keer mijn bril heeft gejat, en omdat ik niet weet WELKE aap dat was (ik had immers geen bril meer) ben ik een beetje bang voor ALLE apen in Ulu Watu. Het gevolg is dat Ketut en ik buiten de tempel op het pleintje blijven hangen terwijl Made Marije en Carolien rondleidt. En weer zie ik brillen gestolen worden! U zijt gewaarschuwd!

De Kecakdans in Ulu Watu is echter mooi, mooi, mooi. De lucht in Dreamland zag er een tijdje donker en dreigend uit, maar nu is het uitzicht met de ondergaande zon prachtig. Een geslaagde trip dus!!!

Gunung Batur

Na een dagje slapen en een beetje werken aan de website met Made besluit ik met Tamara en Elisabeth een fietstocht te maken. Niet in het zuiden van Bali, dat is druk-druk-druk, maar op de heliingen van de Gunung Batur, de tweede vulkaan van Bali. De tocht begint met een ontbijtje in Kintamani met een prachtig uitzicht over de vulkaan en het meer. (He, ik heb toch al ontbijt gehad in het hotel? Anyway...) De vulkaan is echt heel mooi, ik moet nog steeds een keer een trekking naar boven doen. Volgende keer, haha.

Na het ontbijt beginnen we te fietsen, een tocht van 23 km. Klinkt als een hoop, misschien is het dat ook wel, maar aangezien bijna de hele tocht bergaf gaat (jammergenoeg) duurt de hele tocht niet lang. Onderweg stoppen we verschillende keren om een kijkje te nemen in de verschillende dorpen, in tempels en laat de gids ons verschillende planten en gewassen zien als de pindaplant, ananasplant en verschillende palmen om daken, suiker en arak van te maken. En natuurlijk ontbreken ook de sawa's en uitzichten over de Gunung Batur niet. Een leuke tocht om als tourist een beetje kennis te maken met het Balinese plattenland!

Halverwege de tocht begint het echter te regenen dat het giet. Dat hadden we niet besteld! De regen duurt gelukkig niet al te lang, dus na een korte onderbreking fietsen we verder naar het eindpunt van de tocht. En zo belanden we na de lunch weer in Kuta.

Les in Mataram

Stichting Indah-Education heeft niet alleen projecten op Bali, maar ook op Lombok. Ik twijfel: wil ik naar de Gili eilanden om te genieten van de witte stranden en om te duiken, of wil ik de projecten op Lombok zien? (De Gili's zijn voor mij echt strandbestemming nummer 1!) Ik koop een bus/ferry/bus ticket naar Mataram en ik zie wel wat me overkomt.

Ik spreek af met Moon in de Mataram Mall in Mataram. Hoe moeilijk kan het zijn om elkaar te vinden? Moeilijker dan ik dacht! Moon en ik hebben alleen contact per SMS gehad en om de een af andere reden denk ik dat Moon een man is (niet dus). Moon is er echter van overtuigd dat ik uit Indonesie kom en in Nederland woon (omdat ik continu in het Indonesisch SMS). Ehhh... Naja, uiteindelijk vinden we elkaar, haha.

De volgende ochtend sta ik voor de klas. Een basisschool, vergelijkbaar met Tajen, al zijn deze kinderen duidelijk wat verder. Wanneer ik met Moon en Sofie praat, blijkt echter dat hier best een goede reden voor is: op deze basisschool krijgen de kinderen al vanaf de eerste klas Engels en sommige hebben zelfs al op de kleuterschool (TK) Engelse woordjes geleerd! Bovendien zijn Moon en Sofie ontzettend gemotiveerd om de kinderen wat te leren.

Ook zijn er op Lombok een hoop prive klassen waar kinderen voor een bedrag van 3 tot 10 euro per maand Engels kunnen leren. Ook op deze scholen draai ik een paar klassen. Moon en Sofie leer ik wat liedjes en spelletjes die zij later weer aan de kinderen kunnen leren.

Sightseeing Lombok

Moon biedt me aan wat van de omgeving van Mataram te laten zien. Daar heb ik wel oren naar! Allereerst word ik uitgenodigd in haar huis in een kampung niet ver van Mataram. Hoewel Lombok een stuk dunbevolkter is dan Bali, lijkt ik deze kampung het tegendeel waar. Alle huizen staan superdicht op elkaar en het is soms moeilijk om vooruit te komen op de mototfiets in het doolhof van straatjes. De meeste straatjes zijn echter wel geasfalteerd/betegeld, wat gezien de heftige regen van eerder die dag goed uitkomt. Het grootste verschil tussen Bali en Lombok is echter de cultuur: hoewel Bali overwegend Hinduistisch is, wonen op Lombok overwegend moslims. Geen tempels dus, geen mensen die continu in de weer zijn met het maken van offers en de offerceremonies.Geen huistempels. Maar wel een hoop moskeeen en zo mogelijk nog meer moskeeen in aanbouw. Zogenaamd omdat de andere moskee te oud is, al lijkt dat niet zo.

Moon's kampung ligt vlak bij het strand. We lopen naar de zee toe om van de zonsondergang te genieten. Het is superdruk op het strandje, wellicht omdat het weekend is. Mensen uit Lombok met hun kinderen en motorfietsen. Stalletjes met allerlei drankje. Pinda's en gestoomde mais. Geen buitenlanders, maar wel een Indonesisch mannetje die in de jaren 60 gevlucht is voor het regiem van Soekarno en die sinds een paar jaar weer in Indonesie woont. Hij spreekt Nederlands met een onvervalst Amsterdams accent. Ik spreek Indonesisch met een onvervalst Balinees accent (?). Wellicht wordt het tijd voor mij een terug naar de klas te keren om alle rare accenten en straattaal eruit te slaan...

Nadat ik de volgende morgen les gegeven heb, neemt Moon me weer mee op sleeptouw. Allereerst gaan we naar Taman Narmada, een Balinese tempel op Lombok. De tempel symboliseerd een miniatuur van de Gunung Rinjani, Lombok's hoogste vulkaan. Rondom de tempel zijn verschillende koninklijke verblijven en verschillende baden. Sommige van deze baden zijn louter voor de mooiigheid, maar in andere baden wordt volop gezwommen. En al deze baden zijn gevuld met het koude water uit de bronnen van de Gn Rinjani.

Vervolgens gaan we naar een andere tempel, de Pura Lingsa. Deze tempel is in mijn ogen echt uniek, omdat deze tempel niet aan een enkele godsdienst gewijd is. Een deel van de tempel is ingericht voor Hindu's om te bidden, een deel voor moslims. Elk jaar, met volle maan in december (5 dec dit jaar), komen mensen uit alle windrichtingen van Lombok bijeen om samen te bidden. Ook deze tempel heeft verschillende heilige baden, welke bewoont worden door heilige palingen. Volgens de gids slapen de palingen echter, ik heb ze dan ook niet gezien.

Via verschillende kleine dorpen met een hoop handnijverheid (bamboovlechten, houtbewerkingen en steenhouwen), sawa's en een prachtige uitzicht op de Rinajni gaan Moon en ik naar Senggigi, een van de bekende badplaatsen op Lombok. In Senggigi zijn een hoop (duurdere) hotels, restaurants en discotheken te vinden, maar aardig wat ondernemers hebben ook hier hun zaak moeten sluiten door de terugval in het tourisme na de Bali-bommen. Moon werkte voorheen ook in de touristische sector, maar ook zij is haar baan kwijtgeraakt. Desalnietemin is het strand (net als bij de zonsondergang eerder) drukbezocht door locale dagjesmensen: op bamboe matten in de schaduw zit iedereen gezellig sate te eten en te genieten van de zee en de bootjes. Het is inderdaad een prachtig plekje!

De volgende dag vertrek ik per bus/ferry/bus/motor terug naar Tajen. Een reis van 12 uur.