Duiken

Voor de tweede keer in een maand is mijn plan om naar Lovina te gaan 'even' uitgesteld. Dat heb je wanneer de bus maar een keer per dag (vanuit Tabanan) gaat en dat om 8 uur 's ochtends. Dan maar weer naar Kuta, Marije is hier nog niet geweest en vanuit Kuta kun je ook prima duiken.

De keus is gevallen op Nusa Penida. Niet de goedkoopste locatie (750.000 rp voor twee duiken), maar wel een mooie. In de vroege morgen met de speedboat van Sanur naar het eiland ten oosten van Bali. Een mooie rit, maar de zee is nogal onrustig, er zijn behoorlijk wat golven en de current (stroming onderwater) is nogal sterk. Soms dusdanig sterk dat er niet tegenin te zwemmen is, we moeten dan ook dicht bij de bodem blijven zodat er ons vast kunnen grijpen wanneer de stroming te sterk wordt. Maar vanwege diezelfde sterke stroming (en het feit dat een van de duikers zo onervaren is dat de master hem continue bij zijn arm moet houden) wijken we al snel van het orginele plan en duiken we in een ondieper gebied. Geen probleem: het koraal is prachtig, er zijn ontzettend veel vissen, zeeslangen en zeekomkommers en we zien zelfs (OK, slechts in de verte, maar toch) een mantra en een mole-mole (mambo). Super!

Tja, eigenlijk mag ik van geluk spreken dat we minder diep duiken dan het oorspronkelijke plan. Mijn BCD (dat vest met lucht om je drijvend vermogen (buoyancy) te reguleren gaat kappot en dus vult het kreng zich in een rap tempo met lucht. Tuurlijk, tijdens je eerste duikles krijg je al geleerd welk slangetje je moet lostrekken om die luchtstroom te voorkomen, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik niet de kracht in mijn vingers heb/had om dat te doen... De enige weg is de weg recht om hoog! In een onverantwoord hoog tempo! Eenmaal boven uiteraard meteen gevaren signaal gegeven om me op te laten pikken, angst om te verdrinken heb ik totaal niet aangezien ik niet eens zo ver van de kust ben en mijn BCD inmiddels voller dan vol en ik ECHT niet anders kan dan drijven. Ik sta er echter van te kijken hoe snel de boot bij me is om me op te pikken en hoe kort het maar duurt voordat een andere duiker bij me is (die zich wel aan de veiligheidseisen moeten houden en dus langzaam op moet stijgen). Behalve wat problemen met de druk in mijn oren (gek he?) voel ik me OK en ik ga met nieuwe apparatuur terug naar beneden. En hoewel ik tijdens die duik duidelijk een beetje angstiger ben dan normaal gesproken onder water, voel ik me tijdens de tweede duik weer als een vis in het water en zo loopt alles met een sisser af.

Ontspanning

De rest van de tijd in Kuta doe ik niet echt veel bijzonders. Baantjes trekken in het zwembad om mijn conditie op peil te houden. Indonesisch leren in Diva's onder het genot van een fruitsapje (en Engels doceren in ruil voor de lessen Indonesisch). Praten over religie en cultuur in Bali. Enzovoorts.

's Middags is het echter tijd voor wat actie: Royong werkt in een spa in Nusa Dua en Marije en ik mogen daar voor het lokale tarief gebruik van maken. En dus worden we een uur lang in de watten gelegd door middel van een voetenbadje, Balinese massage, traditionele massage, een soort van scrub-behandeling en nog veel meer. Heerlijk! Eigenlijk een echte aanrader voor wie naar Bali gaat: neem vooral contact op met Dewi Fortuna in Nusa Dua (Jl By Pass Ngurah Rai 38, +62-361-771322).