8 augustus 2006

Na een veel te korte nacht verlaat ik Estland om via Letland per bus naar Litouwen te gaan. Komt het omdat het om 4 uur 's ochtends hier al licht is? Omdat ik sowieso om 5 uur mijn bed uit moet omdat om 6 uur de bus vertrekt? Of zijn het de zenuwen omdat ik over een week alweer in Nederland zit? Geen idee, maar mijn nachtrust is de laatste tijd verre van optimaal...

Je leeft (bij wijze van spreke) jarenlang toe naar een reis die 'slechts' 9 maanden duurt. De tijd vliegt tijdens de reis en voor je het weet is het voorbij. Ik moet weer aarden in Nederland, moet werk zoeken. Onzekerheden waar ik meestal wel, maar soms ook minder goed mee om kan gaan. Zeker wanneer ik moe in een hobbelende bus zit, in trance van mijn wagen-ziekte-pilletje. Dat kan er op zo'n moment ook wel weer bij. Anyway.

In Litouwen regent het en het eerste guesthouse waar we aankloppen zit vol. Baal. Gelukkig snel wat anders gevonden, een prima plek, maar wel duurder... Baal. 's Avonds op weg naar een restaurant goed nat geregend, regenjassen zijn niet tegen elke bui bestand. Baal. Maar na een lekkere maaltijd en een paar koppen thee kan ik er wel weer even tegen. En op weg terug na het eten is het zowaar bijna droog!

Helaas, de volgende dag regent het nog steeds volop. Toch maar de deur uit, van een beetje regen smelt je niet! Aan de andere kant, ik heb geen zin ziek te worden zo aan het eind van de reis, dus regelmatig een theetje op een overdekt terras om een beetje op te warmen en op te drogen is eigenlijk geen overbodige luxe! Maar Vilnius heeft vele terrasjes, dat scheelt.

Tja, de stad oogt somber, zo in de regen. De cathedraal, wat het hoogte punt van de stad zou moeten zijn, oogt grauw. Een gevoel wat alleen maar versterkt wordt omdat het ding in de stijgers staat. Het valt echt op hoeveel er gebouwd wordt in Rusland en de Baltische Staten! Het plein dat zou moeten bruisen volgens de Lonely Planet is en blijft angstvallig leeg. Jammer.

Een aantal andere kerken van Vilnius vind ik veel leuk om met een bezoek te eren. Een ervan is de Nicolaas kerk, de oudste kerk van de stad. Deze staat weliswaar ook in de stijgers, maar van binnen bevat de kerk een schat aan ikonen. Het feit dat het vrij donker is in de kerk, maakt het plaatje alleen maar misterieuzer en daarmee mooier. Een andere pracht-kerk is de St. Anne's Curch. Via een trapje daal je af de Gotische kerk in, welke vrij sober oogt. Muren zijn niet versierd met ikonen, sterker nog, op vele plaatsen is het stukwerk van de kerk verdwenen. Deze kerk oogt echt oud! Voorin de kerk staat een hoop houtsnijwerk en achterin een mooi orgel. Nee, meer hoeft niet altijd beter te zijn, daar is deze kerk een schoon voorbeeld van.

Ondanks de regen neem ik het moedige besluit 'het Jerusalem' van het noorden te verkennen, zoals het Joodse deel van de Lonely Planet genoemd wordt. Wanneer ik echter de desbetreffende LP iets beter gelezen zou hebben en niet alleen de vetgedrukte kopjes, dan had ik voor aanvang van de wandeling kunnen weten dat er niet zoveel meer over is van de Joodse ghetto's. Delen zijn in de oorlog al verwoest en de paar dingen die de tweede wereld oorlog overleefd hebben, zijn wel platgegooid tijdens het Soviet regiem. Gedenkstenen vertellen wat waar stond, maar of dat een paar uur lopen door de regen waard is??? Er staat wel een synagoge.

De volgende dag een stukje terug in de tijd, naar Trakai, de oude hoofdstad van Litouwen.Wat een schattig dorpje!!! Alle houten huizen zijn geschilderd in de meest vrolijke kleuren, een verademing in dit regenachtige land (ja, de weergoden zijn ons wederom niet gunstig gezind...). In dee tuinen van de desbetreffende huizen groeien weelderige bloemen, zo mooi! Ook staat er een aantal kleurrijke kerken, waar je helaas niet in kan, maar ook van buiten zijn ze leuk om te zien. En aan weerszijden van de hoofdweg liggen twee meren, het dorp ligt als het ware op een schiereiland. En dan is er de hoofdattractie: een oude burcht op een eilandje. Waarom doet de bouwstijl van de burcht me denken aan de Lego-kastelen die ik vroeger altijd maakte? Hoge muren om een soort patio, met steile trappen die naar boven naar kleine vertrekken leiden. In die vertrekken staan liggen oude munten, juwelen, kledingstukken e.d. tentoongesteld. Ook is er een (tijdelijke) tentoonstelling over martelwerktuigen in de middeleeuwen. In tegenstelling tot vele exposities, is deze ook geheel in het Engels vertaald. Explicite tekeningen verklaren bovendien alles wat je niet wilt weten... Wat een bloederige en pijnlijke methodes werden er toendertijd gebruikt! Al zou de iets vriendelijkere variant van vele martelwerktuigen vast niet misstaan in het sexmuseum in Amsterdam :-)

Laat in de middag wil ik nog op de valreep het Holocast museum bezoeken, maar helaas zijn de openingtijden minder ruim dan in de LP staat aangegeven: het museum sluit reeds om 5 uur. Dan maar etalages bewonderen van de luxe winkels op de Gedimino Prospektos, vast een heerlijke straat om te winkelen.Gezien het gewicht van mijn tas zie ik daar echter van af, stiekem toch te veel dingen ingeslagen de afgelopen weken. Tja, met de trein naar huis, dus geen lastige bagage limiet. Bovendien zal niemand je tas controleren op de import van illegale wat-dan-ook. Al heb ik niet eens zoveel illegaal gekopierde CDs bij me...

Zoek je meer tips voor Litouwen? Hier vind je meer informatie over Vilnius en handige downloads.