20 juli 2006

Weer een stukje met de TME naar het westen. Slechts een nachtje met de trein van Irkutsk naar Krasnoyarsk. Tijdens de eerst etappe van de TME, Mongolie in, zaten we nog met zijn viertjes in de coupe. Mongolie uit waren we met zijn drieen. En nu zijn we met zijn tweeen. Volgens mij betaal ik echter niet voor een eerste klas ticket... Twee bedjes naast elkaar, helaas geen stapelbedden. Best jammer, ik vind het bovenste bedje in de trein echt geweldig! Beetje privacy, lekker vanuit je bed door het raam naar buiten kijken, heerlijk. Nu moet ik zitten om naar buiten te kijken. Ahum. Wellicht ben ik gewoon lui, maar liggend reizen bevalt me beter. Zeker omdat de trein heel erg wiebelt en ik liever niet wagenziek word terwijl ik een boek lees.

Krasnoyarsk is best een aardige stad. Er zijn een paar leuke kerkjes, zoals de Bemiddelings Cathedraal, met fraaie ikonen. Voor een kapel, de St. Parastseva Piatnitska, klimmen we een berg op, wat meteen een mooi uitzicht over de stad opleverd. Maar wat een smok en vervuiling! Ook in deze plaats zijn mooie houten Siberische huizen te vinden. Net als een hoop panden in barok-stijl. En natuurlijk communistische saaiheid en betonkleur.

Stolby NP

De tweede dag van onze stop in Krasnoyarsk maken we een uitstapje naar het Stolby National Park, lekker een stuk lopen voordat we de trein weer in gaan. Eerst met de bus naar het park, wat met behulp van een guide book niet zo'n probleem oplevert: gewoon aanwijzen waar je naar toe wilt en dan word je vanzelf de bus uitgezet. Helaas stopt de bus alleen niet bij de ingang van het park, we moeten eerst een aantal km lopen voordat we er zijn. Prima, maar welke kant op? De grazende koeien bij de bushalte kunnen ons ook niet verder helpen. Maar naar even zoeken vinden we toch iemand die de weg weet uit te leggen. Slechts 6 km...

Ach, we zijn gekomen om te lopen dus lopen zullen we. Het pad loopt door het bos, af en toe een riviertjes, bergen, heuvels, mooi! Natuurlijk is het ook zomer in Rusland, maar kijkende naar de planten die in de bloei staan, lijkt het zo af en toe wel lente. Maar aan de andere kant, de eerste bladeren beginnen als te verkleuren. Is het dan toch herfst? Is er wel zomer in Siberie? (Of zoals een tienermeisje verwoord: 'You come all the way from Holland to Siberia? It's cold here!!!)

De hoofdattraktie van het park zijn echter de Stolby, ofwel de stenen zuilen. In het bos liggen niet alleen grote keien (een paar meter in doorsnede), maar we zijn ook grillige rotsformaties van soms wel 80 meter hoog. Heel erg raar om die zo her en der verspreid te zien. Sommige kun je beklimmen, andere weer niet. Maar wanneer de regen dan toch door begint te zetten en het gaat gieten kiezen we eieren voor ons geld en aanvaarden we de lange tocht naar de bushalte.