11 mei 2006

Lange busritten zijn onoverkomelijk in Vietnam (tenzij je vliegt...), dus om van Nha Trang naar Hoi An te komen heb ik er weer aan moeten geloven. Een reis van wederom 12 uur. Meestal zijn de busritten best gezellig, lekker naar buiten kijken (een hoop zee en bergen), muziekje luisteren, met andere reizigers kletsen en leuke contacten opdoen (en soms meteen een kamergenoot vinden). Deze rit is echter anders verlopen: ik was de enige in de bus die geen Vietnamees sprak (en de enige die wel Engels sprak), dus geen leuke gesprekken. Wel Vietnamezen die even aan me gingen zitten, ik snap nu waar het woord 'knuffel allochtoon' vandaan komt!!!

Klerenzooi

Hoi An is de leukste stad van Vietnam waar ik tot nu toe geweest ben. Lekker compact en niet al te druk. En voor het eerst in maanden tijd heb ik weer eens gewinkeld! Geen souveniers zoals je overal kunt kopen, zelfs niet het mooie aardenwerk en de fraaie papieren lampen. Ook geen kunst, hoewel sommige gallerijen echt prachtstukken hebben hangen. Nee, louter kleren (en een paar schoenen). Het idee is simpel, je loopt een winkeltje in, bepaalt wat je wilt hebben (hetzij iets wat er hangt, of je opent gewoon een catalogus), zoekt een leuk stofje uit, laat je opometen en een dag later (of een paar uur later) is je broek/jurk/top/schoen klaar. En aangezien ik in NL met mijn 1.87m vaak problemen het met het aanschaffen van m.n. broeken, heb ik me hier lekker laten gaan. Voor het geld hoef je het niet te laten, US$ 10-12 per broek. Dus voor zo'n 80 euro heb ik vier lange broeken, een 3/4 broek, een jurk, een bloesje, een topje en een paar schoenen. Goede deal, niet?

Oude Centrum

Het oude centrum van Hoi An is niet voor niks cultureel erfgoed. Veel oude huizen, meestal vrolijk geel met van die prachtige, donkere luiken en rode (Chinese) lantaarns. In veel van die huizen zitten ateliers, kleermakers en andere winkeltjes, je kan overal zo naar binnen lopen.

Een aantal huizen fungeert nu als museum, ik heb de family tempel bezocht. (Helaas kun je met het entreeticket (75000 VND) niet overal naar binnen, zo nu en dan moet je keuzes maken...) Hoewel dit niet de meest voor de hand liggende keus is (heb ik achteraf gehoord), heb ik er geen spijt van. Ik heb een leuke rondleiding door het pand gekregen van iemand van de tiende generatie van clan die deze tempel gebouwd hebben. Ze heeft me een hoop geleerd over symboliek in het Mahayana Buddhisme, wat tot uiting komt in allerlei architectonische elementen. (Zo wist ik bv niet dat er hier vijf elementen zijn: aarde, water, vuur, hout en ijzer (geen lucht dus!)).  In de tempel worden de overledenen van de clan vereerd, er hangen foto's van de recentelijk overledenen en de mensen die gestorven zijn in de tijd dat foto's nog niet gangbaar waren hebben een houten doosje. Zonder as erin, dat heb ik nog nagevraagd. Ook worden er placenta's in de tuin begraven. OK dan.

Gelukkig kijken ze in de musea niet zo nauw naar de tickets, ik heb dan ook het Folklore museum, het museum over de geschiedenis van Hoi An en nog een museum met een hoop scherven (?) bezocht. De musea zijn allemaal erg klein en ik vind het moeilijk om te zeggen welke het leukst is. Misschien toch wel het Folklore Museum vanwege de verscheidenheid van dingen die tentoongesteld worden.

En aangezien ik nog niet in China ben geweest, heb ik in de Assembly Halls mijn ogen uitgekeken. De poort waardoor je het terein opgaat, vaak met mooie versieringen. Een binnenplaatsje met standbeelden. De altaren waar mensen goden vereren. De houten vergadertafels. Super!

Bovendien heb ik een aantal tempels en nog wat marktjes bezocht. De ideale plaats om wat vers fruit te kopen, heerlijk als ontbijt. Het verleidelijke is echter dat in Hoi An overal stalletjes zijn waar je verse fruitshakes kunt kopen, geen gebrek dus aan vitamientjes!

Moi Son

Buiten Hoi An ligt Moi Son, een Cham-tempelcomplex. Hoewel een deel van het complex platgebombardeerd is door de Amerikanen, staat er nog een aardig deel wel overeind. En deze torens hebben wederom een andere structuur dan tempels die ik in andere landen bezocht heb, dus vervelen doe ik me nog niet.

Ook heb ik mogen genieten van een Vietnamese dansvoorstelling.

De boottrip van Moi Son naar Hoi An is echter niet echt een aanrader, in vergelijking tot de meeste Aziatische boten is dit vaartuig behoorlijk luxe, maar het uitzicht is helaas een beetje saai. Ben ik dan toch verwend? En de lunch is ook al niet geweldig, haha. Maar goed, na afloop van de trip duik ik dan ook met een Engelse Vietnamees en een Canadees een restaurant in, waar we een goede (maal)tijd hebben. Gezelligheid, zeker wanneer nog twee Nederlanders aanschuiven die ik in de Mekong Delta heb leren kennen. Het is een kleine wereld!

Weeshuis

In Hoi An staat een weeshuis wat draait op geld van de overheid (te weinig) en op bijdragen van touristen. Omdat mijn goede doelen pot nog niet leeg is (geloof ik), besluit ik een kijkje te nemen. De directrice van het tehuis leidt me rond, maar aangezien veel kinderen op school zitten, lijkt het vrij rustig. De enige kinderen die er zijn, zijn de kinderen met een handicap die niet naar school kunnen. Omdat er te weinig personeel is, liggen zij het grootste deel van de dag in bed, zonder matras, vaak moeten ze het bed zelfs delen met een ander kindje. Sommige kinderen zijn vastgebonden zodat ze niet uit bed vallen, vreselijk om te zien. Wanneer ik de kamer binnen kom, 'roepen' de meeste kinderen om aandacht. Mevrouw de directrice is echter resoluut, ik word gesommeerd haar te volgen en de kinders te negeren. Waarom? Geen idee.
Het weeshuis is echter wel op zoek naar vrijwilligers.

Volle maan

Omdat het volle maan is, is er een festival in het oude centrum van Hoi An. Geen straat lantaarns, maar sfeervolle lampionnen. Zang en dans. Demonstraties van vechtsporten. Maar ook vele kaarsjes in drijvende lampionnetjes op de rivier. Licht wat symboopl staat voor 'Good Luck'. Heel erg betoverend, dus als je je verblijf in Vietnam/Hoi An een beetje soepel kan indelen, zorg dat je met volle maan in Hoi An bent!!!

De Golden Bridge

Tussen Hoi An en Hue ligt de stad Danang. In Danang bevindt zich een van de nieuwe hotspots van Vietnam, de Golden Bridge. Dit kunstwerk is een must see wanneer je Vietnam bezoekt! Wie wil er nu niet tussen metersgrote handen lopen?