3 mei 2006

Ik ben in Saigon, ofwel Ho Chi Min City, de oude hoofdstad van het voormalige Zuid-Vietnam. Hoewel de stad best groot is, oogt het hier niet zo chaotisch als in vele andere Aziatische steden. Het is hier zelfs redelijk schoon (al heb ik wel een kriebelkeel van de luchtvervuiling ofzo) en er zijn allemaal faciliteiten om de reiziger het vooral maar zo makkelijk mogelijk te maken. En door de hevige concurentie zijn de prijzen laag, hardstikke mooi dus!

Hoewel Saigon best groot is, ligt alles best op loopafstand. Naja, het is wel een flinke wandeling die een hele dag duurt, maar aangezien het zonnetje schijnt is het een mooi tijdsverdrijf.

Saigon heeft behalve een hoop faciliteiten voor touristen ook een hoop leuke winkeltjes en markten. Maar aangezien mijn backpack inmiddels zwaar genoeg is, voel ik niet echt de neiging om wat dan ook aan te schaffen. Best zonde eigenlijk, de prijzen liggen hier (uiteraard) een stuk lager dan in NL en omdat ik per trein terug kom, heb ik bij de douane niet echt wat te vrezen qua (nep)merkkleding enzo. Maar gewoon langs het geheel lopen is ook al zeer vermakelijk!

Het War Remnant museum (entree: 15.000 VND) bevat een hoop info over de Vietnam oorlog, met name foto's en een paar tanks en vliegtuigen in de tuin. Het jammere is alleen dat het voor mij net iets teveel van het goede is, om eerlijk te zijn hoef ik niet de naam van iedere soldaat te weten. Zeer geschikt dus voor mensen die echt veel over de oorlog willen weten!

Het History museum vind ik persoonlijk leuker: de gescheidenis van Vietnam van de pre-historie tot het heden. Vele Buddhistische beelden, een par Hinduistische, een hoop porcelein en veel over alle indringers/heersers van Vietnam door de eeuwen heen (vele dynastien, Khmer, Mongolen enz), kleurrijk uitgevierd op duidelijke kaarten. Een aanrader dus.

Het Reunification Palace is helaas wegens renovatie gesloten, maar van buiten ziet het er mooi, groot en modern uit. Het park achter het museum is overigens een aangename oase van rust, even niemand die aan je vraagt of je interesse hebt in vervoer... Het nadeel van langere tijd door Azie reizen is dat het toch stiekem steeds moeilijk gaat worden om tien keer achter elkaar op een rustige en beschaafde manier 'nee' te verkopen. Grom.

Vlakbij het paleis ligt de lokale Notre Dame. Vreemd om ineens weer eens een kerk te zien, zo in het verre Azie. Leuk, maar ik moet zeggen dat de Buddhische en Hinduistische tempels me meer boeien...

En ja hoor, ook in Vietnam zijn tempels. In Saigon heb ik de Jade Pagoda bezocht, een van de belangrijkste van de stad. Een mooie tempel (Chinese stijl), met vele hoekjes en nissen met verschillende Buddha's en andere beelden. Heel mooi, zeker ook omdat het de grootste en actiefst bezochte tempel is die ik tot zover van dit soort heb gezien. Waarschijnlijk herzie ik mijn mening over een paar weken in China, maar dat zien we dan wel weer.

Buiten Saigon bij Cu Chi liggen de gelijknamige tunnels. Ooit een stelsel van zo'n 250 km (gegraven in 26 jaar), nu is er nog maar 500 meter ofzo toegankelijk. Ook ben (uiteraard) een stukje de tunnel ingegaan, maar het was toch wel erg krap en donker (en dan ben ik niet eens naar het eind gekropen). Vietnamezen zijn een stuk kleiner en smaller...

Maar dan nog, erg breed zijn de tunnel niet, zeker niet wanneer je bedenkt dat de mensen er continue in moesten leven. Er zijn eigenlijk drie lagen binnen het stelsel, eentje met een soort kamers om te koken en slapen (met ingenieuze afvoersystemen zodat de rook niet te zien zou zijn) op 3 meter diepte en twee lagen op 6 en 10 meter diepte. Met een hoop boobytraps om vijanden te stoppen. Een aantal van de traps waren nagebouwd, nou, ze liegen er niet om. Gemene pinnen, daar wil je echt niet invallen.

Onze gids (Jacky) heeft me een hoop over de oorlog geleerd, ik kan dus iedereen aanraden ook een tour bij Happy Travel te boeken ($3,5).

Overnacht in Happy Guesrthouse (een blijde bedoeling hier...), D Bui Vien, US$ 3.