15 april 2006

Nieuwjaar

Het is Nieuwjaar (Songkran) in Laos (en een aantal andere landen hier) en dat moet gevierd worden. Buddha beelden worden uit tempels gehaald om te reinigen, waarna de schone beelden weer in de tempel geplaatst worden. Het water waarmee de beelden zijn gereinigd, gieten mensen over elkaar heen terwijl ze de beste wensen uitspreken voor het nieuwe jaar. De praktijk lijkt echter anders...

Iedereen gooit water naar iedereen, beginnende met een klein beetje uit een bekertje, maar al snel worden de emmers en supersoakers uit de kast gehaald. Of gewoon de tuinslang. En het zijn niet je vrienden en bekenden die je geluk wens (nat maakt), maar je bouwt een val op de doorgaande weg en ALLE vervoermiddelen worden te graven genomen. En aangezien alles open ism, raken Ben en ik verschillende keren helemaal doorweekt. Maar goed, Jenny zou Jenny niet zijn wanneer ik niet vrolijk terug zou gooien. Leuk feestje! En dan is er natuurlijk een hoop muziek en eten en natuurlijk Beer Lao....

Hetgeen me echter nog het meest heeft verbaasd zijn de 'guerilla pick-up trucks'. Heel veel mensen in een laadbak die vanuit een hele grote emmer heel veel water gooien naar werkelijk alles wat ze kunnen raken. En dat terwijl ze zelf uiteraard ook flink worden bekogeld. Grappig om te zien, al is het af en toe duiken geblazen!!! (Minder leuk zijn echter de waterballonnen. Een tegenligger heeft me er een achter in mijn nek gegooid, welke nu behoorlijk pijn doet. Een slecht begin van het nieuwe jaar...)

Champasak

Vanuit Pakse (een gezellig stade overigens!) zijn Ben en ik naar de Champasak tempel geweest. Een Khmer-stijl tempel waarvan we er in Cambodja ongetwijfeld nog veel meer gaan zien. De rit er naar toe in een gecharterde tuktuk (US$20) is zeer pitoresk en nat over hobbelige wegen en langs kleine dorpjes met veelal houten huisjes. Het landschap oogt erg dor met hier en daar een berg, maar in tegenstelling tot het noorden van het land zijn de bergen hier eerder langgerekt dan opstaande (siliconen)tieten.

Hoogtepunt van de rit is toch wel het oversteken van de rivier bij Campasak. Drie boten zijn verbonden met houten planken, maar blijken wel in staat een groot aantal voertuigen (waaronder vrachtauto's en bussen) veilig naar de overkant te brengen. Echt een wonder!

De tempel zelf is ook erg mooi, verschillende gebouwen waarvan je een aantal nog in kan, maar een aantal zijn deels overgroeid. Een heilige bron. Een hoop bergen en rotsen. En een aantal immense waterbasins die nu overigens grotendeels droog staan. Er zijn niet veel touristen, maar wel een hoop mensen die naar de tempel komen om te bidden. En dat maakt het wel weer leuk en uniek.

Tat Fan

Tat Fan is een van de vele watervallen van het Bolaven Plateau in Zuid-Laos. Het ding is zo'n 120 meter hoog, al konden we er helemaal niks van zien toen we bij de waterval aankwamen. Hoewel Nieuwjaar in het midden van het droge seizoen valt, regende het en was de waterval in een dichte mist (wolk) gehuld. Ehhh... Onze poging om naar de voet van de waterval te trekken hebben we ook maar snel opgegeven, het paadje was te smal en steil en glad door de regen. Geen veilig idee.

Maar naar even wachten hebben we de waterval (eigenlijk zijn het twee stroompjes naast elkaar) toch nog gezien. Zeker de moeite waard, wat een diepte, echt geweldig!!!