18 december 2005

Na een busrit van 10 uur (waarom zijn de bussen zo langzaam en hebben ze altijd vertraging?) zijn we van Bagan naar Inle Lake gegaan, een kilometer of 400 naar het oosten dus. Inle Lake is een zoetwatermeer met een lengte van zo'n 12 kilometer, maar wat het bijzonder maakt is dat het omringt is door prachtige bergen en voorzien is van een rijke flora en fauna. Het is hier sowieso koel, 'slechts' een graadje of 25, en in de avonden moet je toch de trui aan... Mede door de temperatuur is het hier ook een stuk groener dan in de rest van het land, we zitten hier immers in het droge seizoen (pas een dagje regen gehad!).

We zijn nog nooit zoveel westerlingen tegengekomen als op en rondom het meer. Niet zo verwonderlijk, het is een prachtig gebied. Bovendien, zonder boot ben je hier nergens en alle bootjes maken nagenoeg dezelfde rit (voor dezelfde prijs, al moet je daarvoor wel even onderhandelen en evt een paar aanbieders tegen elkaar uitspelen.) Zo zijn we dus (samen met twee Zwitsersen) naar Indein gevaren, waar vandaag een kleurrijke markt gaande was (zoals elke 5 dagen). In Shan State, zeg maar de provincie waar we nu zitten, wonen verschillende ethnische minderheden, waaronder de Karen en Pa-O. Mede hierdoor zijn ook verschillende delen van dit gebied verboden terein voor toeristen, omdat er nogal strubbelingen zijn tussen deze groepen onderling, maar ook met het Birmese leger. Maar daar merk je hier dus niks van!!! En waar kun je nu beter mensen kijken dan op een kleurrijke markt? Ik denk dat ik me gewapend met een fototoestel uren zou hebben kunnen vermaken... Maar goed.

In Myanmar wonen ook de Long Necks. Vrouwen van deze stam krijgen vanaf jonge leeftijd ringen om nek, waardoor deze als het ware opgerekt wordt. In Thailand is deze stam een ware attractie, maar omdat ik vind dat je mensen niet als attractie moet misbruiken, heb ik er twee jaar geleden dus voor gekozen om niet naar de Long Necks te gaan. En vandaag stond ik ineens oog in oog met een aantal Long Neck vrouwen. Het was raar, en eigenlijk was het verschrikkelijk! Sowieso is de aanblik van een vrouw met een nek van meer dan 20 cm heel onnatuurlijk (wanneer de ringen worden weggehaald overleefd de vrouw het ook niet omdat haar wervels opgerekt zijn) maar ook omdat ik onbedoeld alsnog heb mogen/moeten aanzien hoe mensen andere mensen uitbuiten. Hoewel de Long Neck vrouwen in een andere provincie wonen, werken een aantal vrouwen hier dus in een traditionele weverij. Waarom? Omdat de overheid denkt dat dat leuk is voor de touristen!!! Wanneer je binnenkomt, is het eerste wat je te horen krijgt dat je gratis zoveel foto's mag maken als je wilt. De vrouwen leken zo verveeld en ongelukkig! Ik heb dus de kans op een paar unieke close-ups laten schieten en ben zo snel mogelijk terug naar de boot gegaan. Wanneer het daadwerkelijk om het weven zou zijn gaan, zou er een andere stam gezeten hebben en een dergelijke opmerking zou dan niet gemaakt zijn. Bekijk het maar.

Tja, en zoals elke tour in Azie, hebben we ook nog een hoop kunstnijverheid mogen aanschouwen (in de hoop dat we wat zouden kopen zodat de gids provicie zou krijgen). In dit gebied zitten dus zilversmeden, katoen- en zijden weverijen, paraplu-fabrieken (die ik niet gezien heb) en sigaren fabrieken (wat hier handwerk is). Gelukkig zijn de mensen echter niet echt opdringerig en bovendien levert elke plaats die je bezoekt je een gratis kopje thee op :-) Op weg overal naar toe zie je vele dorpjes, die allemaal op palen zijn gebouwd. De mensen gebruiken het water niet alleen om zich over voort te bewegen, maar ook om de was in te doen, zich in te wassen, als riool en als drinkwatervoorziening (zo ver gaat mijn integratie overigens niet, ik koop water en heb een douche). Mooi om te zien! Ook wordt er volop gevist in het meer en we hebben verschillende vissers echt kanjes van vissen binnen zien halen, gevangen met typsiche conische manden (als net). Bovendien hebben de vissers een apparte manier van roeien: ze balanceren namelijk op een been terwijl ze met het andere been de roeispaan bedienen. Grappig om te zien dus, zeker wanneer je bedenkt dat zelfs kindje vanaf een jaar of 3 dit al kunnen. (Ik zou binnen een minuut in het water belanden.) En alsof dat nog niet alles is, heb je ook nog een soort van drijvende tuinen op het meer. Geen idee hie het precies werkt, maar hier groeien dus bloemen, tomaten en bloemkolen op het water. Net als lotusbloemen trouwens, maar dat hoort zo.

Ook hebben we een trekking gemaakt de heuvels in met prachtig uitzicht over het meer. De trekking was wel een beetje lang: we hebben zo'n 10 uur gelopen (inclusief een paar pauzes) en meer dan 500 meter hoogte overbrugt. Klimmen en dalen, maar met een goede gids en zeker de moeite waard. Zo goed dat we overmorgen te voet naar Kalaw trekken, dit zouden we oorspronkelijk met de bus doen. Nu lopen we er drie dagen over waarbij we in verschillende kloosters overnachten. Lijkt me heel bijzonder, zeker omdat dit gebied een paar jaar geleden nog niet toegankelijk was voor buitenlanders. Maar volgens de gids is er de afgelopen tijd een hoop verbeterd, zowel voor toeristen als voor de lokale bevolking. Internet kan meer en meer, en er is ook sateliet TV met CNN en BBC. Met als grote voordeel: voetbal... Desalnietemin vindt de gids dat veranderingen nog steeds te langzaam gaan, prefereert hij een parlement boven een leider (zelfs Aung Sang) en hoopt hij dat veel toeristen zijn land zullen bezoeken omdat ze naar zijn mening een positieve invloed uitoefenen. Laten we dat hopen!