16 november 2005

Wie niet reist, zal niet gemist worden, maar zal veel missen

In mijn omgeving weet iedereen inmiddels wel dat ik weg ga, mooi. Alleen de datum is nog steeds niet voor iedereen helemaal duidelijk: 30 november dus. Maar aangezien mijn vliegtuig ’s morgens vroeg al vertrekt en ik niet hou van afscheid nemen op Schiphol, zal mijn promotiefeessie eigenlijk meteen mijn afscheidsfeessie zijn. Twee vliegen in één klap, da’s niet eens zo slecht gepland! En de precieze vertrekdatum, ach, dat is dan ineens minder belangrijk, toch? (Als ik het zelf maar weet!)

Om de één of andere reden is er eigenlijk niemand die echt verbaasd of geschokt heeft gereageerd toen ik met mijn besluit op de proppen kwam om op reis te gaan. Mensen die me al langer kennen, weten nog wel dat ik dit geintje al eens eerder heb uitgehaald (in een iets andere vorm: mijn stage Indonesië). Ik heb na de desbetreffende stage ook altijd geroepen dat ik nog eens langer op reis wil… Maarja, er zijn veel mensen die iets roepen en altijd minder mensen die het dan ook daardwerkelijk doen…

Natuurlijk, niet iedereen is blij met mijn besluit. Mijn ouders zullen me missen, en ik hen ook. Diederik zal me missen, en ik hem ook. (Al komen zowel mijn moeder als Diederik me opzoeken tijdens de reis!) Ik zal ook mijn vriendjes en vriendinnetjes missen, Nederlandse seizoenswisselingen (met name de lente!), het ‘gemak’ om een broek te kopen met de juiste lengte, stroopwafels, dropjes en misschien zelfs een avond lekker thuis op de bank voor de TV…

Het ene moment denk ik dat ik trouwens dat helemaal klaar ben voor mijn reis, het volgende moment twijfel ik daaraan. Of beter, dan besef ik me dat ik nog allemaal kleine dingetjes moet regelen en doen, dus helemaal klaar, nee. Aan de andere kant, ik heb nog twee weken, en alle dingen die ik nog moet/wil doen zijn best haalbaar binnen die tijd. Gewoon een beetje plannen, iets wat ik op zich best kan. (Alleen ben ik van plan dat in Azië zo min mogelijk te doen…)

Bij deze mijn ‘to-do’ lijstje voor de komende weken:

- promoveren!!!

- het voorbereiding van de desbetreffende verdediging, maar ook het aanschaffen/huren van kleine dingen voor het feest (tafels, servetten, ballonnen, wegwerpcamera’s e.d.), wat tevens mijn afscheidsfeessie zal zijn
- (dingen af)werken: mijn labjournaal indexeren en een paar (?) artikels afronden
- mijn malaria pillen ophalen bij de apotheek
(ik heb maar een deel opgehaald, kon ik tenminste testen of ik al dan niet tegen lariam kan)
- aanschaffen van lenzen en/of een reservebril
- mijn vrijwilligerswerk in Bangladesh en Mongolië herbevestingen
- vrienden/familie/collegae enz. rontselen om me te helpen schooltjes in Indonesië en Cambodja te sponsoren
- mijn paspoort ophalen bij de ambassade van Bangladesh
- kopiën maken van belangrijke papieren/tickets
- treinticket (TME) kopen
- dollars regelen, Traveller Cheques heb ik gelukkig al
- mijn ouders bezoeken (en nu een keer langer dan een enkel nachtje)
- mijn hamster verhuizen (sorry Wadi)
- Neerlandse cultuur: naar Jesus Christ Superstar en naar de fototentoonstelling ‘the Art of News’
- nog één keer uitgaan, nog één keer basketbal kijken, nog één keer een strandwandeling en dies te meer…
- meer afscheid nemen…

- mijn tas inpakken :-)

En geestelijk? Geestelijk ben ik er klaar voor. Ja, ik heb er onwijs veel zin in!!!! Bang dat ik spijt van deze stap ga krijgen? Nee, eigenlijk helemaal niet.

Ik heb gesproken.