1 november 2005

Over (iets minder dan) een maand zit ik in het vliegtuig. Wat gaat het snel ineens!!!

Zojuist een bewogen weekend achter de rug: ik heb mijn vaccinaties gehad. Ik heb een receptje voor malariapillen. Mijn proefschrift is juist gearriveerd (voor de liefhebbers: mijn samenvatting). En ik ben verhuisd. Of beter: mijn spullen zijn verhuisd en zijn in de opslag. En ik? Dat is precies zoals ik me voel: in de opslag. Logeer adressen genoeg, maar het is toch anders dan een eigen stekkie hebben...

Tijdens het inpakken besef ik me wat ik het meest zal missen de komende tijd: mijn nostalgische, oude gaskachel. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat dat ding lelijk en log is en eigenlijk misschien wel een beetje een sta in de weg, maar ik ben verliefd op dat ding! (Ken je dat gevoel?) Mijn kachel, met zijn vrolijke vlammetjes en rustgevende geluidjes. Met zijn paarse schouw met de kaarsvormige lampjes (een overblijfsel van de 90-jarige vorige bewoonster). Met de rose-paarse bloemenlampjes. Met een bonte verzameling portretten van eerdere reizen (en oma). En met mijn Buddha. Waar vind je zo'n kachel nog?

Wanneer ik groot en rijk ben en me ga settelen (stel :-) ), ga ik zeker op zoek naar een vergelijkbare kachel. Eerder rust ik niet. De vlam zal blijven branden...

P.S. over Malaria-pillen: het wordt Lariam voor Myanmar, Bangladesh, Laos en Cambodja, maar vanwege enige Lariam-resistentie in de laatst genoemde gaat er een nood-kuurtje Malarone mee wat ik evt nog in Zuid-China kan gebruiken.