17 oktober

Over anderhalve maand ga ik weg. Om de een of andere reden klinkt "Ik vertrek volgende maand" (ookal is het de laatste dag van de desbetreffende maand) echt heel dichtbij. Misschien is dat ook wel zo. Of lijkt het zo omdat, nu mijn proefschrift sinds vorige week bij de drukker ligt, ik qua werk tijdelijk niet veel te doen heb. (Na anderhalve maand werkloosheid :-) ) Stilte voor de storm! Hoe dan ook, ik moet dingen gaan regelen.

Natuurlijk loop ik tegen dezelfde dingen aan als vele andere reizigers. Ik ben niet uniek, ook ik moet visa en vaccinaties en pillen. En met name de visa zijn vervelend (lees: vergt enige planning), mede doordat het Ramadam is en dat invloed schijnt te hebben op het werktempo van ambasades van Islamitische landen, maar ook omdat ik maar één paspoort heb en dat maar bij één ambassade tegelijkertijd kan liggen. En aangezien commerciële visumbureautjes meer geld vragen dan de NS voor een treinkaartje naar welke Nederlandse bestemming dan ook, ga ik binnenkort nog een aardig stukje van Nederland zien!

Morgen ga ik op jacht om een visum voor Myanmar te bemachtigen. Maar natuurlijk heb ik geen pasfoto's, die moet ik zo ff laten maken. En waarom moet het formulier in tweevoud? De meneer van het consulaat in Breda komt echter vriendelijk over wanneer ik bel om de openingstijden te controleren, ik heb er alle vertrouwen in.

Bangladesh lijkt moeilijker te worden. Wanneer ik de ambassade in den Haag bel met de vraag of je in Bangladesh een "visum upon arrival" kan krijgen, krijg ik het veelbetekende antwoord: "Sometimes, sometimes not." Ehhhhhh.... Ik laat me niet uit het veld slaan, dus ik vervolg met de vraag of ik dus in NL mijn visum moet regelen. "Maybe, maybe not". ?!?! Aha, daar word ik wijzer van - not!!!

En dus zit er niks anders op om binnenkort, zodra ik (hopelijk) de trotse bezitster ben van een visum voor Myanmar, gewoon naar den Haag te reizen voor een visum voor Bangladesh. Eerst echter een ticket en een uitnodigingsbrief regelen, want opbellen met de vraag of die twee zaken inderdaad nog steeds gevraagd worden, lijkt me niet te doen. Bezint eer gij begint. Misschien is dit de reden dat er maar weinig mensen naar Bangladesh gaan???

Wordt vervolgd...

Kleine update 28 oktober: het visum van Myanmar was binnen de week in mijn bezit. Probleempje is Bangladesh: ik wacht nog op een uitnodigingsbrief van BWCA, de organisatie waar ik vrijwilligerswerk voor ga doen!