|
Home Ikke Nieuwtjes Voorbereiding Route Landeninfo Reisverslagen Foto's Vrijwilligerswerk Sponsoring ke(m)BALI Links Privacy |
 |
| www.outofasia.nl |
|
Naar huis Adriaan van Ommering leeft met kanker in de beruchte Bangkwang Prison in Thailand:
Tuurlijk, er zijn vluchten die 'rechtsstreeks' (zonder een al te lange stop althans) van Bali naar Amsterdam vliegen. Zeer comfortabel, maar zo aan het eind van het jaar veeeel te duur (ruim 1000 euro voor een enkeltje). Zonde voor het geld! En dus vlieg ik met Air Asia naar Kuala Lumpur en daarvandaan dan Bangkok. Het nieuwe vliegveld van Bangkok is groot!!! Onvoorstelbaar. En het lijkt of nog niet iedereen de weg kent en door elkaar rent. Ondanks de lopende banden is het toch een aardig stukje lopen om door de douane te komen en mijn bagage op te pikken. Waar gaat iedereen naar toe? Zelf weet ik ook niet blindelings de weg meer te vinden. Ontbreken er nu een paar bordjes? Er gaat echter vanaf dit vliegveld ook een bus naar Khao Sarn Road (150 bath). In Khoa Sarn Road belandt ik weer in het Baan Sabai Guesthouse. Geen luxe, maar in ieder geval schoon en goedkoop en het personeel is overvriendelijk (i.t.t. het hotel met zwembad waar ik in eerste instantie had willen verblijven). Ik ben echter moe van reis, van het shoppen en afscheid nemen op Bali in de morgen en dus duik ik snel mijn bedje in. De volgende ochtend heb ik totaal geen zin mijn bed uit te komen, iets waar ik normaal totaal geen last van heb. Maar hier zijn geen kraaiende hanen als in Tajen, er staat geen bordje rijst en thee voor me klaar en er is geen Noire die me vrolijk kwispelend begroet... Maar ik wil naar Adriaan en dus sta ik op. Adriaan van Ommering is een van de Nederlandse gevangen die vastzit in Bangkwang Prison, oftewel Bangkok Hilton. De omstandigheden waaronder de gevangenen leven zijn zwaarder dan zwaar. Terecht? Nee. Hoewel ik niet kan oordelen over de vraag of Adriaan al dan niet schuldig is (hij zit vast voor drugs), gun ik niemand de onmenselijke en erbarmelijke omstandigheden waaronder hij moet leven. Een van de weinige 'verzetjes' die hij heeft is de enkele bezoeker die bij hem langsgaat. En dat kan jij ook zijn! Dus wanneer je op dinsdag of donderdag ik BKK bent en een paar uurtjes van je tijd zou willen op offeren? Je maakt er iemand gelukkig mee, geloof me! Hoewel de omstandigheden natuurlijk vreselijk zijn (de tralies, de sfeer) is het toch leuk Adriaan weer te zien. Wederom hebben we genoeg stof om over te kletsen, zeker ook omdat Adriaan nu eindelijk de mogelijkheid heeft me vragen te stellen over mijn reis. Ik heb hem namelijk gedurende mijn reis altijd mijn reisverslagen gemaild, maar hij kon bijna nooit deze mails beantwoorden. Vandaar dat hij me nu het hemd van het lijf heft gevraagd over mijn reis met de TME (die hij ooit had willen doen) en over mijn lessen in Bali. Stiekem overweegt hij ook zoiets te gaan doen zodra hij vrij komt. Maar dat duurt nog een tijdje (als hij al gratie krijgt). Bovendien wil Adriaan onder geen beding zijn vrouw achterlaten. Het is dus nog maar de vraag hoe hun toekomst er uit zal zien.... Lees hier en hier voor mijn eerder bezoeken, route beschrijving enz.
In de middag ga ik naar Siam Square en de MBK mall. Vanaf de Chao Paya River heb je een mooi uitzicht over de stad, het Royal Palace en de Wat Arun. Tijdens de rit daalt een soort rust over me, iets wat ik absoluut kan gebruiken... Het bezoek aan de gevangenis heeft wederom indruk op me gemaakt... En ik mis mijn vriendjes en vriendinnetjes in Bali enorm! (Lang leve de Balinese SMS-verslaving :-)) En zo breng ik de middag in verschillende shopping malls door. Aangezien ik nu niet aan het reizen ben en nog best wel wat ruimte in mijn tas heb ?!?!?! Eigenlijk koop ik niet eens heel veel, ik slenter veel liever gewoon wat rond terwijl ik naar de mensen om me heen kijk. Ik ben moe en heb nog altijd geen zin om naar Nederland terug te keren. In de avond loop ik nog even snel een rondje over Khao Sarn Road, waar ik me helemaal vol stop met allerlei Aziatische snacks. Niet heel gezond, maar ik heb het excuus dat ik bepaalde dingen voorlopig niet meer kan krijgen. Toch? De volgende dag vlieg ik naar Duitsland. Wat een turbulentie! Desalnietemin bereiken we Munchen zonder vertraging. Licht daar nu sneeuw? Welkom in Europa... De deuren van het vliegtuig zijn dichtgevroren, hoe verzinnen ze het! Naja, niet alle deuren, maar wel de deuren waar de slang aan hangt om uit te kunnen stappen. En dus verlaat ik alsog met een half uur vertraging het vliegtuig. Shit, in minder dan een half uur vertrekt mijn aansluiting! Ga ik het halen. Rennen, zegt de pursor. Ik ren. Waar is de shuttle bus naar de andere terminal? Busje komt zo, zegt de andere pursor. Maar wat als ik mijn vlucht mis? Dan heb je pech gehad... Wat een gastvrijheid. Welkom in Europa!!! Zie ook: Verslag 10 januari 2006 Op YouTube heb ik filmpjes van het leven in de gevangenis gevonden (the Real Bangkok Hilton): - http://www.youtube.com/watch?v=oy880cLxRvw (part 1) Post kun je sturen naar: Adriaan van Ommering Mailen kan ook: bkprison@hotmail.com. Zet in het onderwerp de naam van de gevangene en het gebouwnummer (Dan).
|
