8 december 2006

Galungan is voorbij, ik hoef even geen varken meer… En aangezien ik inmiddels alweer bijna twee maanden in Indonesie ben, moet ik naar de immigratie om mijn visum te verlengen (dit kan alleen met een sociaal cultureel visum). De eerste keer voor mij, maar ook voor Made, mijn sponsor. Wachten, formuliertjes invullen voor mijn dossier (help!) en langer wachten. (Een kleine week later heb ik echter mijn visum. Valt allemaal best mee.)

Voor het weekend na Galungan ben ik uitgenodigd om met Diana en Gede een ceremonie bij te wonen in Suwug, in het noorden van Bali. Omdat ik al vaak in Kuta ben geweest maar nog nooit in het noorden van Bali, trek ik die kant op. Even de toerist uithangen :-) (Ben ik best slecht in, ook al klinkt dat misschien niet zo.)

Lovina

Kuta is rustig, maar Lovina is nog rustiger, zeker wanneer je niet in het hartje van het touristencentrum zit (zoals ik). Ik besluit toch maar die kant op te lopen, eerst over de grote weg, met bergen en rijstvelden aan de ene kant en rijstvelden en zee aan de andere kant, maar later toch maar over het strand. In tegenstelling tot het zuiden van Bali zijn de stranden hier niet wit, maar zwart. Er liggen talrijke visserbootjes en de huizen (meer hutjes) van dorpsbewoners staan tot op het strand. Er liggen echter ook wel wat hotels enzo. Om de een of andere reden loopt 'de weg' over het strand echter dood (heb ik weer...), waardoor ik via de rijstvelden in de achtertuin van een veel te duur hotel beland (heb ik weer...). Maar hoe kom ik op de hoofdweg? Tja, ik blijk gewoon een rondje gelopen te hebben...

OK, mijn poging om te voet de omgeving te verkennen verloopt ditmaal niet naar wens, toch maar een ojek dan maar... Ik wil naar Banjar, naar het Buddhistische klooster en naar de warme bronnen. Wederom voert de weg door de rijstvelden met bergen aan de ene kant en de zee aan de andere kant. De bergen liggen echt dicht bij de zee, supermooi! Net als het uitzicht vanaf het klooster. Het klooster is sowieso best bijzonder, ook omdat het het enige Buddhistische klooster in het overwegend Hinduistische Bali is. Het grappige is trouwens dat de bouwstijl van het klooster zowel Buddhistische als Hinduistische elementen bevat.

Na het klooster bekeken te hebben, ga ik naar de warme bronnen (Air Panas) van Banjar. Er zijn verschillende zwembaden, welke gevuld worden met water uit de nabijgelegen bronnen. Dit water spuit uit den monden van Naga (slangen). Wat overigen vooral opvalt is het zwavelgehalte van het water, mijn zwarte topje is na een uurtje weken in het zwembad nogal geel!

's Avonds heb ik nog even naar de vissers gekeken die hun vangst binnen haalden, maar eigenlijk was er niet veel te doen. Zeker omdat ik de enige gast in mijn hotel was...

De volgende morgen vroeg weer op, ik wil dolfijnen zien! En blijkbaar zijn dolfijnen vroege vogels. Zo komt het dus dat ik reeds voor 6en in een klein bootje zit wat me de zee op brengt. Vanaf de boot heb ik een prachtig uitzicht over Bali met z'n vulkanen, welke mooi afsteken tegen de opkomende zon. Maar dolfijnen? Ho maar!

De enige vissen (ik weet het, een dolfijn is geen vis...) die ik heb gezien zijn wat kleine vliegende vissen. En een hele hoop vissen en kleurrijke koralen tijdens het snorkelen voor de kust van Lovina. Al met al toch wel een aanrader dus, ondanks het gebrek aan dolfijnen.

's Middag op de markt heb ik (eindelijk) mijn eigen Balinese kledij gekocht, zo hoef ik tenminste niet meer in geleende kleding naar de tempel. Ik ben wel trots op het resultaat, ik zet wel eens wat foto's online. 's Avonds heb ik natuurlijk meteen de kleding aangedaan. Diana en Gede hebben echt niks teveel gezegd over deze ceremonie: wat een mensenmassa's en wat een offeringen. De ceremonie, welke al in de vroege middag begonnen is, gaat door tot een uurtje of 3 's nacht. Rond die tijd zijn heel veel mensen in trance van het bidden, zijn andere mensen behoorlijk dronken en zijn weer andere mensen een hoop geld verloren met gokken.

Gitgit

Op weg terug naar huis bezoek ik de Gitgit waterval, de hoogste en grootste waterval van Bali. Op zich is de waterval niet eens zo heel groot (zal ook aan het seizoen liggen), maar het is een heerlijk rustig plekje om gewoon even lekker te zitten en te ontspannen.

En verder...

Verder weinig nieuws. Omdat er proefwerkweek is, zijn aardig wat lessen uitgevallen. Jammer! Mijn extra vrije tijd weet ik echter met gemak te vullen met regeldingen voor de nieuwe school in Yeh Gangga, Indonesisch leren (ik wil mijn boek uithebben voor ik terug naar NL ga) en met het helpen van het opzetten van het bedrijf van Made. Zie http://www.balihappytour.com.