www.outofasia.nl

Noord Laos

28 maart 2006

Na minder dan een week samen gereisd te hebben, scheiden de wegen van Ben en mij zich weer. Nee, we hebben geen ruzie, maar aangezien we niet precies dezelfde interesses hebben reizen we gewoon even appart. Geen probleem.

Vanuit Luang Nam Tha neemt Ben een 'directe' bus naar Luang Prabang, terwijl ik met een paar Fransozen het noorden van Laos verder wil verkennen. Vanuit Luang Nam Tha nemen we eerst de bus naar Udon Xai. Wederom een hobbelige rit, maar gelukkig minder stoffig dan mijn vorige busreis. Alleen moet ik, omdat ik niet een uur voor vertrek in de bus ben gestapt, op een tuinstoel in het gangpad zitten. En omdat ik de voorste tuinstoel heb in het gangpad, passen mijn oeten niet op de grond, alleen op de hoger gelegen motor van de bus. Bij elke bocht heb ik dan ook het idee dat ik door de stoel zal zakken... In de praktijk valt het allemaal wel mee, ik bereik dan ook zonder kleerscheuren mijn bestemming.

In Udon Xai stap ik in een pick up naar Pak Mong. Helaas, de directe bus naar Noi Kiauw, mijn eindbestemming, heb ik blijkbaar gemist, maar goed... De busrit is geweldig, het landschap is adembenemend mooi (veel bergen en pitoreske dorpjes van de verschillende Hill Tribes), de mensen met wie de de truck delen zijn grappig (ookal verstaan we ze niet, we kunnen best communiceren) en de rit is gemiddeld genomen best confortabel. Totdat behalve de motorfiets en een hutkoffer ook nog een stuk of 10 zakker rijst meemoeten... Gelukkig maar voor een klein stukje van de reis. Onderweg maken we bovendien nog verschillende stops om op de markt paddenstoelen of banboe te kopen of om bij een van de vele kraampjes langs de weg gebakken rat te kopen. Ik heb me hier overigens (nog) niet aan gewaagd.

Vanuit Pak Mong moeten we de laatste 27 km afleggen met een andere pick up, maar dan zijn we na ruim 10 uur bussen eindelijk in Noi Khiaw. Eem klein dorp in het karst gebergte, supermooi. De wegen zijn onverhard, de meeste huizen zijn van hout en veel guesthouses verhuren ook houten bungalows. Ik zit echter in een stenen guesthouse vlakbij de busstop, ik ben een beetje lui en heb geen zin ver te lopen met mijn bagage, zeker omdat ik maar een nachtje blijf...

De volgende morgen verken ik te voet het dorp. Duurt minder dan een uur... Vanaf de brug over het dorp geniet ik van de zonsopkomst, de stofwolken die overal lijken te hangen geven de bergen en de rivier een mysterieuze kleur. Mijn boot die om 8 uur naar Luang Prabang zou vertrekken, blijkt echter pas om 10 uur weg te gaan, dus ik vermaak me met het spelen met kindjes, het maken van foto's, het lezen van een boek en met mijn iPod, waarmee ik na de komst van Ben weer mee verenigd ben.

Helaas zijn er minder mensen op de boot van Noi Khiaw naar Luang Prabang dan ik verwacht had, waardoor de boottrip ineens ook duurder werd. Naja, ik ben het hele eind hierheen gebust, dus dan maar US$ 5 meer betalen... (Maakt een totaal van US$ 15.)

De boottrip over de Nam Ou rivier is adembenemend, met name het eerste stuk! Karstbergen in al hun grilligheid, rare vormen, kleine dorpjes langs het water, spelende kindertjes, vissers (vak ook kinderen), waterbuffels, rotsen, er is genoeg te zien. Af en toe loopt de boot (bijna) vast, maar gelukkig slechts een keer zo erg dat we uit moeten stappen (in het ondiepe water) om met zijn allen de boot weer in beweging te krijgen. Best vermoeiend :-) Ook moeten we een stop maken om de propeller van de motor weer recht te hameren, maar de bootmannen zijn ervaren en blijkbaar zijn dit soort euvels dagelijkse kost, in het droge seizoen althans.

Het laatste stuk van de reis gaat over de Mekong, we passeren bovendien de beroemde grotten met de 1000 Buddha's. Deze rivier (de langste van ZO-Azie) is aanzienlijk breder en dieper, maar de reis is minder mooi. Aan het eind van de middag bereik ik uiteindelijk Luang Prabang en Ben.